De vis wordt...

Badpaviljoen Domburg

Als je bijna 5 weken op je bootje op de Zeeuwse wateren bivakkeert, wil je natuurlijk graag eens een lekker visje verschalken. Zelf vangen is niet echt mijn ding en ik houd ervan om een 'missie' te hebben op vakantie. We gingen dus op zoek naar verse vis. Gelijk maar eens goed aangepakt en we togen over de Oosterscheldekering naar Walcheren, waar we voor lunch hadden geboekt bij het Badpaviljoen, wat een complete renovatie en metamorfose (in de goede zin van het woord!) heeft ondergaan.
De eigenaren, Ferdie Dolk en Mirjam Joziasse waren voorheen de uitbaters van het Groot Paradys in Middelburg, een sublieme eetgelegenheid met een Michelinster. De verwachtingen waren natuurlijk ook hooggespannen. WAT zouden we gaan proeven?
De sfeer was bij binnenkomst al heel anders, niet te vergelijken, vrolijke gasten in summiere (bad) kleding voerden de boventoon op het Grandcafé achtige terras. Omdat op de website een heel beknopte weergave te lezen is van hetgeen de kaart te bieden heeft, zonder vermelding van de geldende prijzen, wisten we dus ook niet dat deze kaart ook grandcaféachtig van opzet was. Een 3 gangen-lunchmenu was er bijvoorbeeld niet. De geldende prijzen zijn behoorlijk gepeperd! We besloten wat oesters vooraf te nemen, die waren heerlijk, vers, ziltig en glashelder, op ijs geserveerd, met een kneepje citroen of met wat azijn/sjalottenmengsel. Brood erbij en smullen maar.
Van ons gezelschap nam 1 persoon de Salade Niçoise (vrij vertaald naar) met gegrilde tonijn. De 2 stukken tonijn werden well done geserveerd, heel jammer dus! 2 personen namen de dagschotel met vis en Zeeuwse kokkeltjes in een vissaus, dat was een lekker gerecht. De andere 2 waren zó geschrokken van de doorbakken tonijn, dat ze voor het vlees gingen. Een entrecote met wat zeeuwse groenten erbij, lamsoren om precies te zijn. Een heerlijk product wat ik, net als de zeekraal elke dag wel kan eten, zo lekker.
Hier een aardig linkje met bovengenoemde groenten en andere lekkernijen. http://www.z-z-z.nl/nl/zeeuwse-zilte-zaligheden_
Toch ben ik maar even gauw achter de bediening aangesprint, om aan de keuken te vertellen dat ik dit vlees beslist niet doorbakken wenste. Oeps, vergeten te vragen, maar komt goed, wij serveren hem altijd medium.
Welnu dat bleek ook niet helemaal te kloppen, maar hij was minder doorbakken dan de tonijn in elk geval.
De junior in ons gezelschap ging voor de Zeeuwse hamburger met huisgemaakte ketchup. (deze kostte ca. een tientje) Helaas vond hij de ketchup te 'dun'...Maar de mayo was weer top en huisgemaakt. We besloten om het toetje onderweg te nuttigen, een ijsje op het strand, jaja, zo hoort dat. De rekening inclusief drinken (2 flesjes wit en 2 glazen rood en wat water (men had geen karaf kraanwater dus we moesten dure flessen nemen) en fris bedroeg 275 euro voor 4 personen + kind. Straffe kost. Voor mij stond het gebodene niet in verhouding tot de prijzen.

Bent u al gastroseksueel?

Man van nu is gastroseksueelHoe kun je als man een vrouw verleiden? Met je kookkunsten, blijkt uit Engels onderzoek. Ze worden gastroseksuelen genoemd: een nieuwe generatie Britse mannen die koken meer als een hobby dan als een huishoudelijke bezigheid beschouwt en de keuken ziet als de plek om vrienden en een toekomstige partner te imponeren.Dat blijkt uit een onderzoek van het foodbedrijf PurAsia. Overigens kunnen gastroseksuelen zowel mannen als vrouwen zijn; wat ze delen is hun liefde voor eten.48 procent van de ondervraagden zegt dat iemands kookkunsten hem of haar aantrekkelijker maken. Ook blijkt dat 60 procent van de Britse mannen tegenwoordig geregeld kookt voor familie en vrienden. Op tafel verschijnt dan niet de traditionele Britse pot, maar ingewikkelde buitenlandse gerechten. De populariteit van chefkoks als Gordon Ramsay en Jamie Oliver, die koken tot een macho-kunst verheffen, speelt daarbij een rol, zo blijkt uit het onderzoek.Volgens het PurAsia-onderzoek is de gemiddelde mannelijke gastroseksueel 25-44 jaar oud en bereisd. Koken doet hij voor z’n plezier en om bewonderd te worden. Hij citeert Jamie Oliver, gevolgd door een andere held, Gordon Ramsey. Culinaire tv-programma’s als Masterchef en Hell’s Kitchen zijn geliefd.Het aantal gezinnen waarin Britse mannen meehelpen in de keuken is gestegen van 27,5 procent (in de periode net na de Tweede Wereldoorlog) tot 66,5 procent in 2008. Andere huishoudelijke taken dan koken scoren bij mannen overigens niet hoog, zo blijkt uit het onderzoek. Een vijfde van de vrouwen zegt dat hun partner een betere kok is. Dat aantal loopt op tot een kwart bij vrouwen jonger dan 34 jaar. Volgens het onderzoek heeft de toename van het aantal werkende vrouwen mede geleid tot de komst van de gastroseksueel. [bron: Daily Mail Zestz]

Het Mossel en Oestermekka, Yerseke

Een dorp van niks. Maar éten kan je er! Als je van vis houdt tenminste. Want dat is toch het meest prominent op de kaart aanwezig van de diverse restautants. Ik heb een wensenlijstje met adressen waar ik in dit schone dorp van kreeften, mosselen en oesters nog allemaal wil gaan eten.Eén adres kan ik doorstrepen van de lijst. Een grappig en leuk adres in de jachthaven. Een veredelde viskraam, frietenkot, met plestik tafeltjes en het bestek gewikkeld in blauwe servetjes. Het is de Viskêête van Piet van Oost. Piet is een handelaar in mosselen en oesters. Hij doet ook in vis. Midden in de jachthaven van Yerseke staat zijn zaak. http://www.pietvanoost.nl/
Rechts de oesterputten met de bijbehorende kleine huisjes. Links de Alexanderhaven voor de jachtjes. En in het midden staat pront de Keet van Piet. Op een aantal huisjes tref je zijn naam aan, daar bevinden zich de verse mosselen en oesters. De viskotter ligt voor de deur en valt bij eb droog en hangt er een beetje zielig bij....Maar bij vloed is het een bedrijvigheid van jewelste. Dan varen scheepjes vol met mosselen af en aan en worden gelost aan de smalle kade. Je kan er eenvoudig eten. Verse vis. Er komen Zeeuwen, veel belgen en intrigerende koppels van oudere heren met spannende Aziatische wederhelften. Iedereen heeft één doel voor ogen: Lekker eten voor een schappelijke prijs. Je krijgt er gratis het mooiste uitzicht over de Oosterschelde bij.Bij binnenkomst stuit je op een enorm homarium, waar de Oosterscheldekreeft vrolijk rondkruipt. In de bak ernaast de mindere goden. Ook lekker, maar minder verfijnd: de Canadese kreeft. Ik dacht altijd dat het een fabeltje was dat de Oosterscheldekreeft een beetje blauwïge gloed had. Tot ik oog in oog stond met een exemplaar die van grote diepten vandaan kwam. Hij was lavendelblauw, ongelogen. Wat een prachtig dier! (ahum en het water liep me in de mond) Maar goed, we kwamen om te eten en wat kiest men zoal, op een mooie zaterdagmiddag in Zeeland? Hmm. om te beginnen dan maar een harinkje, die ter plekke en geheel volgens de regelen der kunst werd schoongemaakt. Terwijl we onze haring zaten te smullen (de prijs per stuk bedraagt 1.95 in de Viskêête, in de viskraam ernaast koop je dezelfde haring van Piet 4 voor 6 euro) bedachten we dat we oesters wilden hebben. Die werden ons dus afgeraden. Jaja, en terecht. De oesters waren nog niet op oorlogssterkte en het is eigenlijk te vroeg in het seizoen. Ze kunnen nu melkachtig wit zijn. (wat overigens klopt, want vanaf onze boot in de Grevelingen hebben we een paar oestertjes opgedoken voor consumptie, maar die durfden we vanwege de melk niet te eten)Dus geen verse oesters (die overigens 1.50 per stuk kosten) Maar dan toch wel een paar gegratineerde oesters (1.75 per stuk) Ach, gewoon even voor de smaak.Daarna gingen we ertegenaan met een dampende kop huisgemaakte kreeftensoep. Die kost 7.50 per kop, maar dan krijg je er royaal brood en (kruiden) boter bij en ook een klein slokje franse cognac voor d'r in...Deze soep bevatte dus ongehoord grote stukken pure kreeft, was pittig en goed op smaak. En het goede nieuws was: voor 9.95 kan je een liter in de naastgelegen viskraam meenemen (diepvries dan).We begonnen wat bodem te voelen en gingen toch voor een visje. Ik had geweldige mosselen, gekookt, simpel, lekker.Er zaten 2 sausjes bij, maar die vind ik nooit zo lekker, het is van dat pottenspul, zonde van die lekkere schaaldieren. Dat hebben ze niet nodig!Mijn verkering had een paar slip (hoewel ze het hier met de gevreesde B schrijven) tongetjes, 3, met frieten en saus, voor 12.50.En junior zat te smullen van kibbelingetjes met frieten erbij. Jongens wat een feest. Voor de mosselen betaalden we 16.95.Tijdens een volgend bezoek namen we eens een gezonde salade Zeekêête met diverse soorten vis, een reusachtige portie trouwens, ik had de garnalensalade, met wat roze maar merendeels grijze garnaaltjes, bijna meer dan ik op kon. Zo'n bordje vis kost dan ca. 12.00 euro.De Zeekêête heeft er een fan bij in elk geval. Volgende keer ga ik voor de kreeft, maar dan niet met de cocktailsaus, ik vraag er wel brood en (gesmolten?) boter bij, dan kan er niks meer misgaan.De volgende resto's hopen wij op (korte) termijn nog te gaan bezoeken in dit culinaire visdorp.Vistro Nolet, het menu wat op het krijtbord buiten hing was zeer verleidelijk. http://www.nolethetreymerswale.nl/index.php?id=107&name=De%20Vistro&language=1En ook graag een tochtje naar de Oesterbeurs, vanwege de aantrekkelijke menukaart en de goede prijs/kwaliteitverhouding (aldus Michelin)http://www.oesterbeurs.nl/Uiteraard volgt tzt een verslag.
Geplaatst door Mel op 12:49
Labels: visje eten

Zeeuwse Mosselen, hoe lang nog?

De vissermannen uit Bruinisse, Yerseke en Zierikzee zijn boos!

Ze dreigen hun broodwinning kwijt te raken na een uitspraak van de Raad van State van 27 februari dit jaar.

Op hun website kun je lezen wat er aan de hand is: http://www.reddezeeuwsemossel.nl/

ENKELE FEITEN EN WETENSWAARDIGHEDEN
Wat is mosselzaad?
Mosselzaad zijn kleine mosseltjes (<20mm).>Waarom hebben mosselkwekers mosselzaad nodig?
Om consumptiemosselen te kunnen kweken is pootgoed nodig, dit is het mosselzaad. Het mosselzaad wordt uitgezaaid op de mosselpercelen, dat
zijn afgebakende stukken zeebodem die door de mosselkwekers van de Nederlandse Staat gepacht worden. Op deze percelen worden in 2 tot 3
jaar tijd de mosselzaadjes opgekweekt tot een grote consumptiemossel.
Hoe ziet de mosselzaadvisserij er uit?
Voorafgaand aan iedere zaadvisserij vindt er een wetenschappelijke inventarisatie plaats die bepaalt waar en hoeveel mosselzaad er is. Afhankelijk
daarvan mag een deel door de mosselkwekers worden opgevist. Het mosselzaad dat in gebieden ligt waar het nauwelijks overlevingskansen heeft
en verloren zal gaan door bijvoorbeeld stormen, stroming of verslibbing mag grotendeels worden verplaatst naar de mosselpercelen. Van andere
mosselzaadbanken mag slechts een deel worden gevist of helemaal niets.
Is de mosselzaadvisserij schadelijk?
Er is niet aangetoond dat de mosselzaadvisserij schadelijk is. In tegendeel: onderzoek heeft uitgewezen dat de mosselzaadvisserij inclusief de
kweek zelfs voor een toename van minimaal 15% van de hoeveelheid mosselen in de Waddenzee zorgt. Hiervan profiteren ook de vogels. Je kunt
gerust stellen dat de mosselkweek zorgt voor een win-win situatie tussen mens en natuur.
Hoe heeft de huidige situatie kunnen ontstaan?
Dankzij onzorgvuldig handelen van de Nederlandse overheid worden de aloude activiteiten van de mosselsector in de Waddenzee sinds 2005
aangemerkt als “nieuwe” activiteit in dit gebied.
Om nieuwe activiteiten te mogen starten in een natuurgebied moet worden voldaan aan het zogeheten voorzorgprincipe. Dit houdt in dat op
wetenschappelijke wijze waterdicht moet worden aangetoond dat de mosselzaadvisserij in de Waddenzee niet leidt tot veranderingen in de
Waddennatuur. Een onmogelijke opgave in een gebied wat er als gevolg van 1001 natuurlijke omstandigheden iedere dag weer anders bij ligt.
Meer dan 50 jaar expertise van de mosselkwekers wordt onder tafel geveegd. Zij zijn immers “een nieuwe activiteit”. Ook het feit dat de
mosselkweker voor het voortbestaan van zijn bedrijf volledig afhankelijk is van een gezonde Waddenzee wordt volkomen genegeerd.
Voor de natuurbeschermingsorganisaties – die zich ten doel hebben gesteld om mettertijd iedere menselijke activiteit op de Waddenzee uit te
roeien – is hiermee een ideale situatie gecreëerd. Hebben ze in het verleden nooit schade als gevolg van mosselzaadvisserij kùnnen bewijzen.

Bovenstaande lijkt me een duidelijke zaak. De mosselvissers willen hun broodje niet verliezen en zijn uit alle macht aan het werk om de mosselkweek zo veilig mogelijk te laten verlopen. In de Waddenzee wordt geëxperimenteerd met de opkweek van mosselzaad en ook in de laboratoria rond de Oosterschelde is men aan het onderzoeken hoe mossellarfjes zich het snelst kunnen voortplanten. Eigenlijk ziet de toekomst van deze bedrijfstak er zonder de groene spaken in de wielen heel rooskleurig uit. De Oosterschelde en Grevelingen (waar de mossels opgroeien) worden steeds schoner en bevatten supergezonde mosselen. Hier geen nare verhalen over gifalgen in de schelpen, zoals bij de mosselen van voor de Belgische kust. Niet voor niets eten de Belgen zelf graag onze mooiste mossels en visjes op!

Laat deze bedrijfstak toch lekker met rust, niemand gaat toch zijn eigen kip met gouden eieren slachten? Ook als de mosselteelt nog zou toenemen, iets wat gezien de enorme vraag niet ondenkbaar is, zou het voor de natuur geen nadelige gevolgen hebben. Op ieder Zeeuws evenement (en dat zijn er momenteel vele, haast elk weekend wordt wel ergens een visserij of havendag georganiseerd) Het publiek betuigt grif hun steun aan de mosselmannen want iedereen wil toch af en toe wel genieten van een lekker vers mosseltje.

RECEPT:

Gekookte Zeeuwse mosselen met bier of wijn.

Koop goede grote verse mossels uit Yerseke, liefst Imperial of Jumbo. Die bevatten lekker veel mosselvlees.

Neem je allergrootste pan en doe hier de schoongespoelde mosselen in met wat groente (een wortel in stukjes, wat ui en wat selderij, misschien nog een preitje, maar meer hoeft echt niet.) Hoe verser en betere kwaliteit mossel, hoe minder garnituur hij nodig heeft. In Zeeland krijg je hem dikwijls geserveerd met maar een paar sliertjes groente en een draai peper. Voeg wat wijn of bier toe en kook de mosselen zo kort mogelijk. Even de kook erover, goed omschudden en nog een keer op laten komen. Klaar! Deze heerlijkheid heeft haast geen sausjes nodig want die verdoezelen de smaak. Maak een knoflooksaus van zelfgemaakte mayo en een beetje extra citroen, yoghurt voor de lijners en lekker versgesneden Lautrec knoflook. Misschien nog een mosterdsausje op mayobasis met een schep mosterd van de molen van Zierikzee (om het Zeeuws te houden) En dan natuurlijk stokbrood met boter erbij.

Tip: Als je dol bent op oesters, probeer dan ook eens wat mosselen rauw. Ik zag eens op het werkeiland Neeltje Jans een mosselkweker een mosseltje rauw proeven, maar durfde dit zelf pas jaren later in Frankrijk waar ze onderdeel uitmaakten van het plateau des fruits de Mer. HEERLIJK!

Mocht je na je mosselfestijn nog wat gekookte mossels overhouden, maak daar dan de volgende dag een gratin van, lekker in een schaaltje met wat knoflookboter en wat Pankokruimels, beetje peper en wat citroensap. Kaas erover en in een gloeiendhete oven grillen tot de kaas mooi gesmolten is. Wat is het toch jammer dat wij nooit mosselen overhouden!

Melanie

Culikrabbels van start

Vandaag ga ik van start. En eigenlijk doe ik het al heel lang. Het schrijven van culikrabbels, aantekeningen, receptjes en leuke weetjes/feitjes en links. Die stuurde ik dan rond aan wat vrienden/bekenden, maar nu kan iedereen meelezen en inhaken.
In de keuken probeer ik met eerlijke producten te werken, soms biologisch, maar zeker niet altijd. Graag struin ik het boerenland af op zoek naar het perfecte tomaatje bij de kweker, een aardbei of asperge van de boer of ham van de IKB varkenshouder, die een winkeltje achter zijn huis heeft.
Af en toe kom ik recepten tegen die ik uitprobeer in mijn keuken, ik heb een messentic, ben dol op keukengadgets en als ik geen tijd heb om te koken, ga ik graag uit eten, ook hierover zal ik dan verslag doen.

Melanie